فرآیند ایفای نقشهای کاری و خانوادگی در زنان پرستار

مقدمه: باتوجه به تغییرات دموگرافیک جوامع امروزی ومشارکت فزاینده زنان در بازار کار، یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در مشاغل دارای نوبت کاری مانند پرستاری ایفای نقشهای کاری و خانوادگی می‌باشد. چگونگی ایفای نقشهای کاری و خانوادگی در پرستاران زن بعنوان هدف اصلی این مطالعه کیفی مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: بر اساس روش نظریه زمینه‌ای استراوس و کوربین 1998 تجارب روزمره 20 نفر از کارشناسان پرستاری زن شاغل در بیمارستان‌های آموزشی تهران بامیانگین سابقه کار 12 سال، در مورد فرآیند ایفای نقشهای کاری و خانوادگی با استفاده از روش مصاحبه انفرادی و بحث و گفتگوی گروهی در سال 1392 گردآوری شده و تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: چهار طبقه اصلی حاصل از تجربیات شرکت کنندگان شامل «سختی نقشهای خانوادگی»، «سختی شرایط کار»‌، «منابع حمایتی غیر مؤثر» و «نارضایتی» بود. در پایان طبقه مرکزی پدیدار شده از این طبقات "تلاش مداوم برای استمرار موقعیت شغلی و خانوادگی" تعیین گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان داد پرستاران با توجه به فشار نقشهای خانوادگی و کاری، کمبود تسهیلات محل کار ومنابع حمایتی غیر مؤثر ضمن تلاش مداوم برای ایفای نقشهای کاری و خانوادگی خود، اغلب مجبوربه غفلت از نیازهای خود مانند نیاز به استراحت و خواب کافی و ... می‌شوند. در نهایت تحت این شرایط پیامد فرآیند ایفای نقشهای کاری و خانوادگی خستگی مزمن، بروز مشکلات سلامتی و نارضایتی در اغلب پرستاران شاغل است که موجب کاهش اثربخشی شغلی پرستاران و مراقبتهای ارائه شده به بیماران خواهد شد. بنابراین لازمست ارتقاء وضعیت سلامت و بهبود شرایط شغلی پرستاران زن بیشتر مد نظر واقع شود.